در این دوره به سبب شورشهای متعدد داخلی و وجود حرکتهای استقلال طلبانه در قلمرو خلافت اموی، جهت رفع تبعیض نژادی و ظلم بی حد امویان، همواره بسیاری از مناطق تحت سلطه آنان رزمگاه نبردهای داخلی بود. خصوصاً منطقه خوزستان به سبب نزدیکی به مرکز خلافت و به عنوان جایگاه مناسبی برای ناراضیان، تبدیل به یک کانون اغتشاش شده بود که هر از چند گاهی یا به دست خوارج می افتاد و یا توسط عمال خلیفه اموی فتح می گردید. شوشتر نیز به لحاظ موقعیت خود، بیش از سایر شهرها مورد توجه بوده و مرکزیت یافتن آن بیش از آنکه موجب آبادانیش گردد سبب ویرانیش می شد.

ادامه مطلب